Światowa Komisja ds. Środowiska i Rozwoju przy ONZ (tzw. Komisja Bruntlad) opracowała w 1987r projekt dla ochrony środowiska planety. Zdefiniowano go pod pojęciem „zrównoważony rozwój”. Jest to proces, który łączy ocenę surowców (używanych min. do budownictwa) z wymiarem ekonomicznym, społecznym i prawnym w celu zaspokojenia potrzeb współczesnych pokoleń, przy jednoczesnym ukierunkowaniu na ochronę przyszłych.
Mówiąc ogólniej: nie ma dóbr materialnych bez społeczeństwa, które je wytwarza oraz nie może przetrwać żadne społeczeństwo bez odpowiednich warunków środowiska.

Projekt posiada szereg narzędzi pozwalających skutecznie wprowadzać w życie jego założenia. Jednym z nich jest powstały w 1998r System Certyfikacji LEED od ang. Leadership in Energy and Environmental Design. Opracowała go Amerykańska Rada Zielonego Budownictwa (USGBC). LEED ustala zasady budowania według zasad ekologicznie zrównoważonego rozwoju. Ocenia przede wszystkim w jaki sposób obiekty budowlane wpływają na środowisko naturalne. Brane są pod uwagę wszystkie aspekty projektu: usytuowanie budynku, działkę, zużycie materiałów, energii elektrycznej oraz wody, jakość powietrza wewnątrz budynku i aspekty zdrowotne, innowacyjność projektu oraz wpływ wybranych rozwiązań architektonicznych na środowisko naturalne.

Oceny dokonuje się na podstawie pięciu głównych kryteriów:
• zrównoważona lokalizacja inwestycji,
• efektywność gospodarki wodnej,
• wykorzystanie energii i atmosfery,
• wykorzystanie materiałów i zasobów
• jakość środowiska wewnętrznego.

W zależności od ilości zebranych punktów projekt może uzyskać poziom: Certified, Silver, Gold lub Platinum. Najwyższym poziomem jest certyfikat LEED Platinum (powyżej 80 kredytów).

Kto może się ubiegać o LEED?
Ocenie w systemie LEED poddawane są nie tylko nowo budowane obiekty, ale także te już istniejące i te poddawane renowacji. Certyfikacja LEED przeprowadzana jest obecnie w 120 krajach na całym świecie